Duo Reges: constructio interrete.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hos contra singulos dici est melius. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Conferam avum tuum Drusum cum C. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Cur id non ita fit?

Sin autem reliqua appetenda sunt, cur, quod est ultimum rerum appetendarum, id non aut ex omnium earum aut ex plurimarum et maximarum appetitione concluditur?

Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis.
Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;

Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat;
An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?
Hic ambiguo ludimur.
Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse et tuas cogitationes et studia perspexeris;
Quid de Platone aut de Democrito loquar?
Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet;

Cuius etiam illi hortuli propinqui non memoriam solum mihi
afferunt, sed ipsum videntur in conspectu meo ponere.

Audi, ne longe abeam, moriens quid dicat Epicurus, ut
intellegas facta eius cum dictis discrepare: Epicurus
Hermarcho salutem.

Bork: Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.
Numquam facies.: Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;
Falli igitur possumus.: Rationis enim perfectio est virtus;
Istic sum, inquit.: Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?
Bork: Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam.
Ut pulsi recurrant?: Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L.

Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Sed fortuna fortis; Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Et quod est munus, quod opus sapientiae? Bork Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Quem quidem vos, cum improbis poenam proponitis, inpetibilem facitis, cum sapientem semper boni plus habere vultis, tolerabilem. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.

Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta?

Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Bork Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?