Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Quo modo? Duo Reges: constructio interrete. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Sint modo partes vitae beatae. O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Simus igitur contenti his. Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Nescio quo modo praetervolavit oratio.

Rem unam praeclarissimam omnium maximeque laudandam, penitus viderent, quonam gaudio complerentur, cum tantopere eius adumbrata opinione laetentur?
Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.

Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius.

Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;
Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.
Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;

Est enim mihi magnae curae-quamquam hoc quidem proprium tuum
munus est-, ut ita erudiatur, ut et patri et Caepioni nostro
et tibi tam propinquo respondeat.

Sed nimis multa.

An eiusdem modi?: Hoc loco tenere se Triarius non potuit.
Bork: Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.
Bork: Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?

Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit.

Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret? Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto.