Erat enim Polemonis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Duo Reges: constructio interrete. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Non est igitur summum malum dolor. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Non laboro, inquit, de nomine. Nam ante Aristippus, et ille melius.

At vero illa perfecta atque plena eorum, qui cum de hominis
summo bono quaererent, nullam in eo neque animi neque
corporis partem vacuam tutela reliquerunt.

Sed isti ipsi, qui voluptate et dolore omnia metiuntur,
nonne clamant sapienti plus semper adesse quod velit quam
quod nolit?

Bork: Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?
Tria genera bonorum;: Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.
Ergo, inquit, tibi Q.: Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.
Avaritiamne minuis?: At certe gravius.
Bork: Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano.
Tuum credibile?: Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;

Iam contemni non poteris.

Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur? Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.

Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.
Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
Restat locus huic disputationi vel maxime necessarius de amicitia, quam, si voluptas summum sit bonum, affirmatis nullam omnino fore.
Quid de Platone aut de Democrito loquar?

Cum praesertim illa perdiscere ludus esset.
Ipse Epicurus fortasse redderet, ut [redacted]tus Peducaeus, [redacted].
De quibus cupio scire quid sentias.
Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.

Sed est forma eius disciplinae, sicut fere ceterarum, triplex: una pars est naturae, disserendi altera, vivendi tertia.

Torquatus, is qui consul cum Cn. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. At vero illa, quae Peripatetici, quae Stoici dicunt, semper tibi in ore sunt in iudiciis, in senatu. Hic ambiguo ludimur. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Equidem, sed audistine modo de Carneade? Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?