Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. A mene tu? Duo Reges: constructio interrete. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum.

Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Sed ego in hoc resisto; Illi enim inter se dissentiunt. At certe gravius. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Praeclare hoc quidem.

Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.
Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.
Cur id non ita fit?
Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit?
Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat;

Quam ob rem dissentientium inter se reprehensiones non sunt vituperandae, maledicta, contumeliae, tum iracundiae, contentiones concertationesque in disputando pertinaces indignae philosophia mihi videri solent.

Bork: Hoc foedus facere si potuerunt, faciant etiam illud, ut aequitatem, modestiam, virtutes omnes per se ipsas gratis diligant.
Bork: Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria?
Certe non potest.: Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?
Ita nemo beato beatior.: Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.
Bork: Eademne, quae restincta siti?

Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.
Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.
Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.
Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit.

Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit,
cum dolorem summum malum esse dixerit.

Nec enim figura corporis nec ratio excellens ingenii humani
significat ad unam hanc rem natum hominem, ut frueretur
voluptatibus.

An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales et non necessariae, nec naturales nec necessariae. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur; Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.