Haec igitur Epicuri non probo, inquam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Duo Reges: constructio interrete. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum.

Haeret in salebra.: Urgent tamen et nihil remittunt.
Tuum credibile?: Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
Praeclare hoc quidem.: Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus;
Recte dicis;: Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum?

Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?
Summus dolor plures dies manere non potest?
Non laboro, inquit, de nomine.

Bork

Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus
in praecordiis piscis inventus est?

Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.

Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur;

Atque in sensibus est sua cuiusque virtus, ut ne quid impediat quo minus suo sensus quisque munere fungatur in iis rebus celeriter expediteque percipiendis, quae subiectae sunt sensibus.

Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.
Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.
Hi autem ponunt illi quidem prima naturae, sed ea seiungunt a finibus et a summa bonorum;

Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Quis enim redargueret? Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Hic ambiguo ludimur.