In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliud est enim poëtarum more verba fundere, aliud ea, quae dicas, ratione et arte distinguere. Duo Reges: constructio interrete. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Quid enim possumus hoc agere divinius? Cave putes quicquam esse verius. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Hic nihil fuit, quod quaereremus.

Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico? Sed hoc sane concedamus. Si longus, levis; Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Curium putes loqui, interdum ita laudat, ut quid praeterea sit bonum neget se posse ne suspicari quidem. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio.

Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio
voluptatis, quid de dolore dicemus?

Et nemo nimium beatus est;

Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore.
Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi.
Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.
Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.

Non perfecti autem homines et tamen ingeniis excellentibus praediti excitantur saepe gloria, quae habet speciem honestatis et similitudinem.

Ille incendat?: Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?
Confecta res esset.: Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L.

Immo videri fortasse.
Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
Quae est igitur causa istarum angustiarum?
Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;

Satis est ad hoc responsum. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam; Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.