Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At, si voluptas esset bonum, desideraret. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Age sane, inquam. Sed fac ista esse non inportuna; Duo Reges: constructio interrete. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Nos commodius agimus.

Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?

Bork

Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.

Certe non potest.

Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est.

Venit ad extremum;

Quid enim possumus hoc agere divinius?

Bork

Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;

Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?

1. Non potes, nisi retexueris illa.
2. Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur.
3. Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina.
4. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.

Huic Epicurus praecentet, si potest, cui e viperino morsu
venae viscerum Veneno inbutae taetros cruciatus cient! Sic
Epicurus: Philocteta, st! brevis dolor.

Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales
et non necessariae, nec naturales nec necessariae.

Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Certe non potest. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.

• Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;
• Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
• Non laboro, inquit, de nomine.
• Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium.