Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Ut pulsi recurrant? Immo videri fortasse. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Duo Reges: constructio interrete. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Si quae forte-possumus. Istic sum, inquit.

Qui si ea, quae dicit, ita sentiret, ut verba significant, quid inter eum et vel Pyrrhonem vel Aristonem interesset?

Bork: Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.
Bork: Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.

Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque
laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur.

Tenuit permagnam [redacted]tilius hereditatem, unde, si secutus
esset eorum sententiam, qui honesta et recta emolumentis
omnibus et commodis anteponerent, nummum nullum attigisset.

Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;
Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala?
Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur.

Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.
Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.
Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.
Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.

Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; De hominibus dici non necesse est. Facete M. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.

Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Tria genera bonorum; Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. De vacuitate doloris eadem sententia erit.