Ad eos igitur converte te, quaeso.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Duo Reges: constructio interrete. Idemne, quod iucunde? Quae est igitur causa istarum angustiarum? Id mihi magnum videtur. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Non laboro, inquit, de nomine.

Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis.

Quod quidem iam fit etiam in Academia. Nam de isto magna dissensio est. Praeclare Laelius, et recte sofñw, illudque vere: O Publi, o gurges, Galloni! es [redacted] miser, inquit. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Tum mihi Piso: Quid ergo? Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Istic sum, inquit. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Quod iam a me expectare noli.

Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.

Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit.
Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.
Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est.
Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.
Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?

Haec dicuntur inconstantissime.: Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?
Quaerimus enim finem bonorum.: Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum.
Numquam facies.: Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;

Cum enim superiores, e quibus planissime Polemo, secundum
naturam vivere summum bonum esse dixissent, his verbis tria
significari Stoici dicunt, unum eius modi, vivere adhibentem
scientiam earum rerum, quae natura evenirent.

At vero si ad vitem sensus accesserit, ut appetitum quendam
habeat et per se ipsa moveatur, quid facturam putas?

Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.
Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.
Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet?
Alterum autem genus est magnarum verarumque virtutum, quas appellamus voluntarias, ut prudentiam, temperantiam, fortitudinem, iustitiam et reliquas eiusdem generis.